Korte biografie

 

Versluierd in mijn yogamaya
word Ik niet door allen begrepen.
Deze misleide wereld kent Mij niet
als de Ongeborene, de Onsterfelijke.

Bhagavad Gita 7:25

 

Robert Swami PersaudMijn naam is Robert Swami Persaud, geboren in Den Haag in 1956. Ondanks mijn naam ‘Swami Persaud’ ben ik geen monnik en draag geen witte jurken. Mijn vader (1932-1976) heette Lakhi Swami Persaud en zijn vader Sukul Swami Persaud. Mijn familie van vaderskant was afkomstig uit Bihar, noord-oost India. Oorspronkelijk zou onze naam ‘Swami Prasad’ zijn geweest (letterlijk: ‘offer van de geestelijk leraar’) maar de kolonisator spelde het fout. Waar onze naam vandaan komt is gehuld in mysteriën. Ik heb alleen begrepen dat mijn grootvader Sukul Swami Persaud naast het werken in zijn eigen Hindi/Sanskriet boekhandel (Swami Persaud & Sons Ltd) tevens genezer was met klanken (‘mantragenezer’) in en voor de toenmalige Indiaas/Hindoestaanse gemeenschap. 

De familie emigreerde eerst naar Zuid-Afrika en vervolgens (ca. 1900) naar Suriname. Als jongeling vertrok mijn vader naar Nederland, vestigde zich in Den Haag en ontmoette daar mijn moeder. Zij heette Corrie Ruivenkamp (1936-1998) en was een echte Haagse. En hoewel haar leven bepaald niet over rozen ging, was het de Christelijke mystiek die haar haar levenszin gaf.

In mijn vroege jeugd ben ik twee keer de Atlantische Oceaan overgestoken met de stoomschepen Willemstad en Oranje-Nassau. Steeds van Nederland naar Suriname en vice versa, en later nog vaker maar dan met het vliegverkeer. De wekenlange zeereizen (bijna 8000 kilometer per reis) staan nog vers in mijn geheugen gegrift en een zeker heimwee naar de dagen en nachten over de immense Atlantische Oceaan kan ik niet onderdrukken.

Vanwege de mystieke honger van mijn moeder heb ik in mijn kinderjaren met haar samen diverse kloosters bezocht. Haar tante was non, ik weet niet meer waar, maar iets van de devote stilte der kloosters is in mij blijven hangen. Op jong-volwassen leeftijd  trok ik mij van tijd tot tijd terug binnen het verstilde Benedictijner klooster St. Willibrord bij Doetinchem, steeds op zoek. 

De mystieke aard van mijn  moeder beperkte haar niet tot de Christelijke mystiek alleen. In de jaren zestig van de vorige eeuw raakte ze steeds meer geïnteresseerd in de yoga van die tijd, zoals deze door onder andere Rama Polderman aan haar werd gedoceerd. Het boek waarin ze voortdurend aan het lezen was, was de ‘Autobiografie’. Elke yogakenner weet dan dat daarmee het levensverhaal van Paramhansa Yogananda bedoeld wordt. Ik was nog geen 15 toen ik dat boek ook begon te lezen. In de jaren die volgden heb ik het zo vaak herlezen dat het deels mijn geestelijk leven gevormd heeft. Met Shrimati Dayamati, zijn opvolgster, had ik een mooie band, we schreven elkaar jarenlang persoonlijke brieven (1971-1974).

Mijn vader was aanvankelijk voorbestemd om het theosofisch gedachtengoed verder door te geven. In 1875 werd de ‘Theosopical Society’ opgericht door Helena Petrovna Blavatsky. Na haar dood in 1891 werd de theosofische fakkel van generatie op generatie doorgegeven. De 7e leider was de heer J.W.M. Kok uit Den Haag (werkzaam in het Blavatskyhuis aan de Ruyterstraat) met wie mijn vader goed bevriend was. Ondanks de bedoeling dat mijn vader dat verder door zou geven (en wel in Suriname waar wij voor de zoveelste keer naar toe gingen) heeft hij dat niet gedaan. Omdat de werken van Blavatsky mij echter uitermate boeiden besloot ik op mijn 18e zelf Theosofie te gaan studeren bij de heer Kok. Ik vroeg daarom in mijn militaire diensttijd overplaatsing aan naar het toenmalige West-Duitsland waar ik mij maandenlang in de middle of nowhere (legerplaats Seedorf) helemaal wijden kon aan de theosofische studies.

In India mijn Ayurveda studies..

Vanaf 1976 bezocht ik India diverse malen, eerst vanwege familie-omstandigheden in het noordelijke Chandigarh en later voor mijn studies voor Ayurvedisch arts (vaidya) in het zuidelijke Kerala.

In Nederland heb ik studies in de farmacologie gedaan (artsenbezoeker) en publiceerde ik enkele boeken. Sedert 1988 voer ik een medische Ayurveda praktijk en verzorg ik Ayurvedische lessen. Alles over mijn praktijk en Ayurvedische opleidingen vind je op www.ayurveda-center.com

Auteur bij o.a. Servire..

Ik deel graag als daarom gevraagd wordt. Ik loop niet te koop met allerlei dingen op een opdringerige manier. Niet dat ik daar geen behoefte aan heb, maar dat kan ik gelukkig allemaal ventileren in mijn publicaties. Dat kunnen mensen immers lezen of gewoon laten liggen, dat gaat buiten mij om. Toen in het jaar 1999 Guus Vlaskamp, de uitgever van Servire, mij in eigen persoon belde met de vraag ‘of ik even langs wilde komen aan de Maliebaan in Utrecht’ ervaarde ik dat alsof ik de jackpot gewonnen had. Ik had een manuscript ingezonden en Servire wilde dat als een mooi boek uitgeven. Servire is een van Nederlands oudste uitgeverijen (1921) en de eer voelde als groot. Het bezoek aan Guus Vlaskamp breidde zich uit tot etentjes met z’n tweeën waarbij ik langzamerhand ingewijd werd in de wereld van schrijvers en uitgevers. Mijn boek Handboek Ayurveda verscheen een jaar later. Het succes was dermate groot dat er kort daarop een herdruk verscheen. Guus moedigde mij aan nóg meer te schrijven, hetgeen niet aan dovemans oren werd gezegd. Van hindoeïsme tot filosofie deed ik bij Servire boeken verschijnen. Het schrijven heeft mij nooit meer losgelaten.

Fotografie en Website: Ray Phils webdesign en fotografie © 2019